ตามรอยเท้าพ่อ
“เบิร์ดเกิดความคิด จะทำตามพระราชดำรัส เพราะไปเจอภาพฝีพระหัตถ์ของในหลวง ซึ่งพระองค์ท่านทรงวาดเอาไว้ในหนังสือ เป็นเรื่องเกี่ยวกับพอมีพอกิน
เลยมาคิดกับพี่ๆว่า อย่าสักแต่มีบ้านเลย เรามาทำให้คนในพื้นที่ได้มีอะไรทำดีกว่า ลูกหลานเขาจะได้ไม่ต้องออกไปข้างนอก เขาปลูกอะไรอยู่ เราก็ช่วยหาทางที่จะให้เขาเกิดรายได้จากสิ่งที่เขาทำอยู่ เช่น ข้าว ลำไย ลิ้นจี่ พริก … ”
” เมื่อครั้ง วันครบรอบวันราชาภิเษกสมรส พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ สมเด็จพระบรมราชินีนาถ
ท่านรับสั่งอยากให้เบิร์ดร้องเพลงที่พระราชวังไกลกังวล เราก็ขึ้นไปหาแม่ เอารูปแม่ใส่กระเป๋า บอกว่าแม่จ๋า แม่ไปกับเบิร์ดนะ
เข้าไปปุ๊บก็กราบ ท่านก็มองเรา ถามว่าตื่นเต้นหรือเบิร์ด ‘ตื่นเต้นมากพระพุทธเจ้าข้า’ ท่านบอกว่า ‘ขึ้นไปก็หลับตาร้องสิ’
เราก็ทำตามท่าน จากนั้นเราไม่ได้ยินอะไรอีกเลย พอร้องเสร็จก็กราบกลางเวที ท่านยกพระหัตถ์ปรบแล้วยิ้มนานมาก
ในวันที่ ใจเราไม่เหลือแล้ว เราตบหน้าอก เบิร์ดเศร้าไม่ได้แล้วแม่ ลูกแม่โชคดีที่สุดในโลกแล้ว ต้องกลับไปแข็งแรงให้เร็วที่สุดนะแม่นะ ”
อีกครั้งหนึ่งหลังถวายงาน ได้เข้าเฝ้าฯส่งเสด็จฯกลับ
“…เบิร์ดลงกราบ พร้อมกับถือโอกาสจับพระบาทของทั้งสองพระองค์เอาไว้ สมเด็จพระนางเจ้าฯมีรับสั่งว่า ‘ร้องเพลงไพเราะมาก’
แต่ที่เหนือความคาดหมายคือ ในหลวงรับสั่งว่า ‘ปลูกข้าวที่เชียงรายอยากให้ทําต่อไปนะ เบิร์ดเป็นนักร้องก็ดีที่หนึ่ง เป็นเกษตรกรก็ดีที่หนึ่ง’
เบิร์ดกราบทูลตอบว่า ‘รับใส่เกล้าพระพุทธเจ้าข้า’ เนื้อตัวตอนนั้นขนลุกไปหมด ในใจปลื้มจนไม่รู้จะปลื้มอย่างไร”
ทุกคน สามารถตามรอยเท้าพ่อได้ ด้วยวิถีพอเพียง…. 🙂
ที่มา : นิตยสาร A Day ฉบับที่ 176 ปี 2558 , นิตยสาร แพรว ฉบับที่ 538 ปี 2545 , นิตยสาร แพรว ฉบับที่ 871 ปี 2558
You must be logged in to post a comment.